Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008

H αγάπη ξανανθίζει, γεννά ένα κόσμο από την αρχή.

Ακούσαμε τις κοπέλες των ΧΜΟ,
σήμερα, πριν από λίγο,
μέσα από ένα CD, να τραγουδούν:

ΑΝΙΚΗΤΕΣ

Το μυαλό μου ανεμοδέρνει,
μες την άβυσσο με ρίχνει
καθώς κοιτώ τη σήψη γύρω μου να απλώνεται.

Μα σαν αετός, σύννεφο άσπρο,
θα ξεγλιστρήσω σε άλλο άστρο
με λύρα, πέννα και με σμίλη θε να νικήσω τη φθορά.

Χέρια ζητούν, ποθούν ειρήνη
η αγάπη ξανανθίζει,
γεννά ένα κόσμο από την αρχή,
χρυσά τα φωτοπέλαγα και συ&

...Στη σιωπή του ουρανού,
μέσα στη ζάλη του κενού
θες να ρουφήξεις μια σταγόνα αστραφτερού φωτός.

...Μπρος στη θέα του βουνού, στη σκιά του Θεού,
θες να ακουμπήσεις στη γαλήνη που σου δίνει μόνο Αυτός.

Μέσα στα κύματα η μορφή Σου,
υψώνεται σαν οπτασία
ονόματα αγίων σμιλεύονται,
γράφονται σε άφθαρτες στήλες.

Τώρα ΑΝΙΚΗΤΗ βαδίζω κοιτώ το απέραντο γαλάζιο,
γιατί το ξέρω πως κοντά Σου την νίκη πάντα θα τη ζω...

Δεν υπάρχουν σχόλια: