Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Στα βουνά, ψηλά...

Στα βουνά, ψηλά,

αγναντεύει η ματιά μου…
Ψάχνει για να βρει,
Ποιος θα με λυτρώσει!...

Ω, Θεέ!
Η Λύτρωση…
από Σένα θα ’ρθει,
που ’χεις πλάσει τα ουράνια και τη γη!..


Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Εκεί γλυκά, να κελαηδούν...

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwg7PJdfQ7waWVzsQydw5RN0xdKAQRVmDTWx7sRV1u0Fl6b4m3bIYcnyHkFQjBl0FLr2_l2H_B-ruBdM42YqBTnUopB5ubBite6v_GnYd548vfw9cMpF_umA98-YI5Wl2qsB15dyGhcHW5/s720/XAIRETE.jpg
Εκεί γλυκά, να κελαηδούν, ακούω τα πουλάκια,
με χάρη παίζουν και πηδούν στα πράσινα δεντράκια,
στα πράσινα δεντράκια!


Και τ’ αηδονάκι αρχινά, γλυκά μουσική του,
σωπάστε δάση και βουνά, ν’ ακούσω τη φωνή του,
ν’ ακούσω τη φωνή του!

Το δάσος έχει για ναό, και κάνει λειτουργία,
και αναπέμπει στο Θεό, χαράς δοξολογία,
χαράς δοξολογία!

Αηδόνι μου, θέλω κι εγώ, με σε να τραγουδήσω,
τον Πλάστη να δοξολογώ στον κόσμο όσο ζήσω,
στον κόσμο όσο ζήσω!

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Αχ, του χωριού μου τα ωραία λαγκάδια,

Αχ, του χωριού μου τα ωραία λαγκάδια,
αχ, οι βρυσούλες και τα κρύα νερά,
'που πέρασα την παιδική μου ηλικία, τα πρώτα χρονιά μου γεμάτα χαρά,
…'που πέρασα την παιδική μου ηλικία, τα πρώτα χρόνια με χαρά!


Το χωριό μου, πόσο νοσταλγώ! Πότε θα ‘ρθει η ώρα να το δω!


Πότε θα ακούσω του βοσκού τη φλογέρα,
να κελαηδάει στις ωραίες πλαγές ,

να αντιλαλούνε στο γλυκό της τραγούδι,

οι κάμποι και οι γύρω βουνοκορφές,

…να αντιλαλούνε στο γλυκό της τραγούδι, οι κάμποι κι οι βουνοκορφές!

Το χωριό μου, πόσο νοσταλγώ! Πότε θα έρθει η ώρα να το δω!

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Εξεκίνησα να πάω, στο μικρό μου το χωρίο

Εξεκίνησα να πάω, στο μικρό μου το χωρίο (2)
…τα παλιά να ξαναζήσω, τους γονείς μου να φιλήσω,
που έχω χρόνια να τους δω (2)

Σαν περνώ με χαιρετούνε, κάμποι δάση και βουνά (2)
όλοι με καλωσορίζουν,
και χαρούμενα γαυγίζουν του χωριού μου τα σκυλιά,
...του χωριού μου τα σκυλιά!

Στη μικρή μας εκκλησούλα, πρώτα – πρώτα σταματώ (2)
και με πίστη στην καρδιά μου, προσκυνώ την Παναγιά μου,
που με φύλαξε γερό! (2)




Κυριακή, 27 Σεπτέμβριος 2009


Εξεκίνησα να πάω, στο μικρό μου το χωριό


Σάββατο, 26 Σεπτέμβριος 2009, 21:45

Από: Stelios Laskaridis stelioth82@hotmail.com
Προς: michalopoulos_p@yahoo.gr

Κ. Μιχαλόπουλε,

Με έκπληξη ανακάλυψα το "Εξεκίνησα να πάω στο μικρό μου το χωριό" στο blog σας.

Εξεκίνησα να πάω, στο μικρό μου το χωρίο (2)

…τα παλιά να ξαναζήσω, τους γονείς μου να φιλήσω,
που έχω χρόνια να τους δω (2)

Σαν περνώ με χαιρετούνε, κάμποι δάση και βουνά (2)
όλοι με καλωσορίζουν,
και χαρούμενα γαυγίζουν του χωριού μου τα σκυλιά,
...του χωριού μου τα σκυλιά!

Στη μικρή μας εκκλησούλα, πρώτα – πρώτα σταματώ (2)
και με πίστη στην καρδιά μου, προσκυνώ την Παναγιά μου,
που με φύλαξε γερό! (2)

http://ymnoiasmata.blogspot.com/2008/09/blog-post_04.html

Ψάχνω να βρω την ταυτότητα του εν λόγω κομματιού εδώ και καιρό. Ήταν από τα αγαπημένα μου τραγούδια όταν 20 χρόνια πριν μας το δίδαξε ο δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο, και ένας από τους λόγους που έγινα μουσικός. Το κομμάτι αυτό λοιπόν, το διασκεύασα για τρίφωνη χορωδία, εξακολουθώ ωστόσο να μη γνωρίζω αν υπάρχει ήδη κάποια μελοποίηση του, ποιος είναι ο στιχουργός και ποιος ο συνθέτης του, ονόματα που βεβαίως οφείλουν να αναγράφονται στην παρτιτούρα μου.
Επιπλέον, έχω μία τέταρτη στροφή που δεν αναγράφεται στο blog σας και λέει:

Σαν νυφούλα στολισμένη,
το σπιτάκι μου γελά (2),

όλοι τρέχουν να με δούνε,
κι οι γονείς μου με φιλούνε,

δακρυσμένοι από χαρά (2).

Εάν γνωρίζετε κάποια πληροφορία, θα το εκτιμούσα πολύ.

Με εκτίμηση,

Στέλιος Λασκαρίδης



Σάββατο, 26 Σεπτέμβριος 2009, 23:05
Από: michalopoulos_p@yahoo.gr
Προς: Stelios Laskaridis stelioth82@hotmail.com

Αγαπητέ κ. Στέλιο Λασκαρίδη, χαίρετε!

Σας ευχαριστώ που μου θυμίσατε και τη στροφή αυτή του τραγουδιού, που απορώ πώς την παρέλειψα!

Εσείς το μάθατε το τραγούδι αυτό, 20 χρόνια πριν, και εγώ… 40 χρόνια πριν! Ήταν ένα από τα αγαπημένα μας τραγούδια στις χριστιανικές συντροφιές! Δεν έμαθα όμως ποτέ τίποτε σχετικό με τον δημιουργό του.

Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία, και αν μου επιτρέψετε θα δημοσιεύσω τον διάλογο αυτό στο μπλογκ μου το «χαίρετε».

Φιλικότατα,

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος



Σάββατο, 26 Σεπτέμβριος 2009, 23:48
Από: Stelios Laskaridis stelioth82@hotmail.com
Προς: michalopoulos_p@yahoo.gr

Αγαπητέ κ. Μιχαλόπουλε,

Βεβαίως να δημοσιεύσετε το διάλογο αυτό, εάν σας είναι χρήσιμος. Μην παραλείψετε να προσθέσετε την τέταρτη στροφή του τραγουδιού που σας υπενθύμισα.
Εάν τύχει να μάθετε κάτι για τις πληροφορίες που σας ερώτησα για αυτό στο μέλλον παρά ταύτα, θα μου είναι πολύ χρήσιμες, αν και μάλλον τείνω να το χαρακτηρίσω. . ."δημοτικό".
Ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία,

Στέλιος Λασκαρίδης




Παρασκευή, 28 Νοέμβριος 2008


ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΑΣΜΑΤΑ : Μια ετικέτα που διαβάζεται, και… τραγουδιέται! :-)



ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΑΣΜΑΤΑ

Τραγούδι χαράς η ζωή μας στο δάσος! (κατασκηνωτικό τραγούδι)

Τραγούδι χαράς η ζωή μας στο δάσος,
Ω, γεια χαρά!
Τα ελάτια τα πεύκα μαζί συντρόφια μας,
Ω, γεια χαρά!

Μέσ’ στου Θεού την πλατειά αγκαλιά,
αδελφωμένοι με μια καρδιά…
Γεια χαρά, γεια χαρά, γεια χαρά, γεια χαρά, Ω, γεια χαρά!

Αγνές οι ψυχές μας σαν κρίνα που ανθούνε,
Ω, γεια χαρά!
…και ύμνοι χαράς στις κορ’φές αντηχούνε,
Ω, γεια χαρά!

Κι είν’ ο Χριστός φίλος κι αδελφός,
μέσ’ ’στη ζωή μας καθάριο φως…
Γεια χαρά, γεια χαρά, γεια χαρά, γεια χαρά, Ω, γεια χαρά!

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2008

εκεί ψηλά – εκεί ψηλά

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ(του Γ. Δροσίνη):

Τι λοιπόν;
Της ζωής μας το σύνορο,
θα το δείχνει ένα ορθό κυπαρίσσι;
Κι απ’ ότι είδαμε, ακούσαμε, αγγίξαμε,
τάφου γη θα μας έχει χωρίσει;

Ό,τι αγγίζουμε, ακούμε και βλέπουμε,
τούτο μόνο «ζωή μας» το λέμε;
Κι αυτό τρέμουμε μήπως το χάσουμε,
και χαμένο στους τάφους το κλαίμε;

Σ’ ό,τι αγγίζουμε, ακούμε και βλέπουμε,
της ζωής μας ο κόσμος τελειώνει;
Τίποτε άλλο; Στερνό μας απόρριμμα,
το κορμί που σκορπιέται και λιώνει;

Κάτι ανέγγιχτο, ανήκουστο, αθώρητο
μήπως κάτω απ’ τους τάφους ανθίζει;
…Κι ό,τι μέσα μας κρύβεται αγνώριστο
μήπως περ’ απ’ τον τάφο αρχίζει;

Η ψυχή, ταξιδεύτρα μεσ’ τ’ άπειρο,
σταλαμίδα νερού μήπως μοιάζει,
που ανεβαίνει στα νέφη απ’ τα πέλαγα
κι απ’ τα νέφη στους κάμπους σταλάζει;

Μήπως ό,τι θαρρούμε βασίλεμα
γλυκοχάραμ’ αυγής είναι πέρα;
…Κι αντί να ’ρθει μια νύχτ’ αξημέρωτη
ξημερώνει μι’ αβράδιαστη μέρα;

Μήπως είν’ η αλήθεια στο θάνατο,
κι η ζωή μήπως κρύβει την πλάνη;
Ό,τι λέμε πως «ζει» μήπως πέθανε
κι είναι αθάνατο ότι έχει «πεθάνει»;


…ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (του Κατηχητικού Σχολείου):

«Πίστευε – ΠΡΟΣΜΕΝΕ, όσο θα ζεις,
τον Ιησού μας μια μέρα θα δεις,
εκεί ψηλά – εκεί ψηλά,
να σου χαμογελά»!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ



ΤΑ ΚΑΤΗΧΗΤΟΠΟΥΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ

Βγήκαν απ΄ τη χώρα της δουλείας
ψάχνοντας τη γη της λευτεριάς…
Δίψασαν στην έρημο του πόνου,
λύγισαν στη θλίψη της σκλαβιάς.

Πέρασαν έρημους και ποτάμια
νικήσαν λαούς πολεμικούς…
Έφαγαν ορτύκια, χόρτασαν με μάννα
λάτρεψαν και άλλους, ψεύτικους θεούς!

Επωδός:

Στο δρόμο προς τη γη της επαγγελίας
σε τούτο το στρατί το μαρτυρικό,
βάδισε Εκείνος κι όλα τα παιδιά Του
πορεύονται μαζί Του προς τον ουρανό. (δις)

Η γη της Χαναάν δεν μας περιμένει,
μα κάποια άλλη γη μας καρτερεί…
Έχει ετοιμαστεί κι άλλο δεν μας μένει
παρά μόνο η υπόσχεση αυτή!

Στο δρόμο προς τη γη της επαγγελίας…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ



Η επέλαση του χιονιά, μας κάνει να θυμηθούμε το ρητό:
«Δριμύς ο χειμών αλλά γλυκύς ο Παράδεισος»!..

…Και το τραγούδι:
Η ψυχή μας στον αγώνα,
γρανιτένια θα γενεί,
και απ’ τον πιο βαρύ χειμώνα…
άνοιξη γοργά θα ’ρθεί!

Του Χριστού μας χελιδόνια,
δεν λυγίζουμε ποτέ,
κι απ’ τα πρώτα μας τα χρόνια…
μέχρι τέλους νικηταί…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

http://athos.edo.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=1391

Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 26, 2006 7:17 pm

Ψυχή!
Φτερούγιζες, πολύ παλιά, στις φυλλωσιές του παραδείσου.
Ήλθε ο χειμώνας ο βαρύς της αμαρτίας και του κακού.
Σε ξεσπίτωσε. Σ’ έφερε σε τούτη τη ζωή της θλίψης και του τρόμου.
Σ’ οποίο κλαρί κι αν πέταξες, παντού σε βρήκε ο πόνος.
Άκου! Μη σκιάζεσαι! Έρχεται όπου νάναι η άνοιξη.
Σαν το πούλι τ’ αποδημητικό πάλι θέ να γυρίσεις.
Σε περιμένει ο τόπος σου.
Είν’ η φωλιά από όπου σ’ έβγαλε τ’ αγριοπούλι του κακού.
Στην αγκαλιά του Ιησού, εκεί θ’ αποδημήσεις.
Μ’ άγιες ψυχές, μαζί, και συ θα τραγουδήσεις ωδή Αγαπητού.
Μην αποκάμεις στη ζωή.
Μα προπαντός, να μη το λησμονήσεις.
Ετοίμαζε τις φτερούγες σου, γιατί θα αποδημήσεις.

(π. Δανιήλ Αεράκης)



μη κλαις!

Βγήκαν απ΄ τη χώρα της δουλείας
ψάχνοντας τη γη της λευτεριάς…
Δίψασαν στην έρημο του πόνου,
λύγισαν στη θλίψη της σκλαβιάς.

Πέρασαν έρημους και ποτάμια
νικήσαν λαούς πολεμικούς…
Έφαγαν ορτύκια, χόρτασαν με μάννα
λάτρεψαν και άλλους, ψεύτικους θεούς!

Επωδός:

Στο δρόμο προς τη γη της επαγγελίας
σε τούτο το στρατί το μαρτυρικό,
βάδισε Εκείνος κι όλα τα παιδιά Του
πορεύονται μαζί Του προς τον ουρανό. (δις)

Η γη της Χαναάν δεν μας περιμένει,
μα κάποια άλλη γη μας καρτερεί…
Έχει ετοιμαστεί κι άλλο δεν μας μένει
παρά μόνο η υπόσχεση αυτή!

Στο δρόμο προς τη γη της επαγγελίας…

http://xairete.blogspot.com/2008/08/6.html

Σχετικό είναι και το ακόλουθο:

Σχετικό είναι και το ακόλουθο:

ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟ,
ΣΕ ΜΑΚΡΙΝΗ ΡΗΜΟΚΚΛΗΣΙΑ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ)
ΣΕ ΜΑΚΡΙΝΗ ΡΗΜΟΚΚΛΗΣΙΑ,, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ).

ΜΕ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ ΤΑ ΦΤΕΡΑ,
ΗΧΟΙ ΣΚΟΡΠΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ)
ΗΧΟΙ ΣΚΟΡΠΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ).

ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ,
ΠΟΥ ΣΗΜΑΝΕ ΕΣΠΕΡΙΝΟ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ)
ΠΟΥ ΣΗΜΑΝΕ ΕΣΠΕΡΙΝΟ, ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ.

ΠΑΩ ΝΑ ΜΠΩ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ,
ΜΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ)
ΜΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ).

ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,
ΝΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΠΙΣΤΟ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ)
ΝΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΠΙΣΤΟ, (ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ).

http://xairete.blogspot.com/2008/08/8.html

Παναγιώτης, έγραψε:

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ;
…Που «Αν πάσχει, δεν πονεί,
αν κλαίει, δεν θρηνεί,
ουδ’ η ψυχρά πνοή του τάφου τον πτοεί, αλλά…
…ζει, άλλην προσδοκών πατρίδα.»;

(ο Χριστιανός, ειναι!)

ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ «ΕΣΥ»;
…Που «Σαν λείψ’ η χαρά
και λύπες μας βρουν
και δάκρυα πικρά με πόνο κυλούν,
ΕΣΥ είσαι μονάχα για μας συντροφιά,
ΕΣΥ μας χαρίζεις ελπίδα γλυκιά.»;

(ΕΙΣΑΙ ο Κύριός μας και ο Θεός μας, ο Ιησούς Χριστός μαςι!)


http://xairete.blogspot.com/2008/08/17.html

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2008

Μην αποκάμεις στη ζωή.

Άκου! Μη σκιάζεσαι!
Έρχεται όπου νάναι άνοιξη.
Σαν το πούλι το αποδημητικό
πάλι θε να γυρίσεις.
Σε περιμένει ο τόπος σου.
Ψυχή!
Μην αποκάμεις στη ζωή.
Μα προ παντός, να μη το λησμονήσεις:
Ετοίμαζε τις φτερούγες σου, γιατί θα εκδημήσεις.

(π. Δανιήλ Αεράκης)

Κατασκηνωτικό τραγούδι
(όλο αναμνήσεις, για περασμένες δεκαετίες)

«Όλοι ερχόμαστε προς Εσένα…»

http://xairete.blogspot.com/2008/08/ymnoi-asmata_25.html

Σάββατο 23 Αυγούστου 2008

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2008

Ακούστε το τραγούδι μας, και πείτε το δικό σας.

Φόρουμ - pathfinder

Θεματοθέτης: Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

Θέμα: Ακούστε το τραγούδι μας, και πείτε το δικό σας.
Δημοσίευση: 28 Ιουν. 06
2636 αναγνώσεις

ΣΤΟΝ ΚΑΛΟ ΙΕΡΕΑ

«Με το βλέμμα γαλήνιο, φωτισμένο το νου,
φωτοδότης της θείας αλήθειας,
απ’ την δίνη της γης ως το φως τ’ ουρανού
οδοιπόρος της στράτας της ίσιας.

Με τρεμάμενο χέρι και ψυχή καθαρή
της θυσίας σαν δίνεις τα δώρα,
Παρακάλα, Λευίτη, να φέρει η αυγή
τη δικιά μας Ανάσταση τώρα.

Προχωρείς κι’ οδηγείς διψασμένες ψυχές
στη δροσιά της πηγής της αιώνιας
και ξεχύνουν του ράσου σου οι μαύρες
πτυχές
ηλιαχτίδες χαράς και συμπόνιας.

Το ’να χέρι στον άνθρωπο δίνεις εσύ,
το Σταυρό σου σηκώνεις με τ’ άλλο.
Και μεθάς απ’ το θείο της πίστης κρασί
κι αναβρύζεις το ύδωρ το λάλο.

Με τρεμάμενο χέρι, »


Forums › Θρησκεία & Πεποιθήσεις › Χριστιανισμός ›
http://forums.pathfinder.gr/Religion_Beliefs/Christianity



Σχετικό θέμα:

ΣΤΟΝ ΚΑΛΟ ΙΕΡΕΑ

Τρίτη 19 Αυγούστου 2008

Αλληλούϊα


ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκε το χαίρε.

… και συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενον σε θεωρών Κύριε, εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς αυτήν τοιαύτα:


Χαίρε, δι' ής η χαρά εκλάμψει. Χαίρε, δι' ης η αρά εκλείψει.
Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις. Χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωσις.
Χαίρε, ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς. Χαίρε, βάθος δυσθεώρητον και Αγγέλων οφθαλμοίς.
Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα. Χαίρε ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα.
Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον ήλιον. Χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως.
Χαίρε, δι' ης νεουργείται η κτίσις. Χαίρε, δι' ης βρεφουργείται ο Κτίστης.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Βλέπουσα η Αγία, εαυτήν εν αγνεία, φησί τω Γαβριήλ θαρσαλέως. Το παράδοξον σου της φωνής, δυσπαράδεκτόν μου τη ψυχή φαίνεται. Ασπόρου γαρ συλλήψεως, την κύησιν πως λέγεις κράζων.


Αλληλούια.


Γνώσιν άγνωστον γνώναι, η Παρθένος ζητούσα, εβόησε προς τον λειτουργούντα. Εκ λαγόνων αγνών, Υιόν πως εστί τεχθήναι δυνατόν; λέξον μοι. προς ην εκείνος έφησεν εν φόβω, πλήν κραυγάζων ούτω.
Χαίρε, βουλής απορρήτου μύστις. Χαίρε, σιγής δεομένων πίστις.
Χαίρε, των αθυμάτων Χριστού το προοίμιον. Χαίρε, των δογμάτων αυτού το καφάλαιον.
Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε δι' ής κατέβη ο Θεός. Χαίρε, γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν.
Χαίρε, το των Αγγέλων πολυθρύλητον θαύμα. Χαίρε, το των δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα.
Χαίρε, το φως αρρήτως γεννήσασα. Χαίρε, το πως μηδένα διδάξασα.
Χαίρε, σοφών υπερβαίνουσα γνώσιν. Χαίρε, πιστών καταυγάζουσα φρένας.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε .
Δύναμις του Υψίστου, επεσκίασε τότε, προς σύλληψιν τη απειρογάμω. Και την εύκαρπον ταύτης νηδύν, ως αγρόν υπέδειξεν ηδύν άπασι, τοις θέλουσι θερίζειν σωτηρία, εν τω ψάλλειν ούτως.


Αλληλούια.


'Εχουσα θεοδόχον, η Παρθένος την μήτραν, ανάδραμε προς την Ελισάβετ, το δε βρέφος εκείνης ευθύς, επιγνόν τον ταύτης ασπασμόν, έχαιρε και άλμασιν, εβόα προς την Θεοτόκον.
Χαίρε, βλαστού αμαράντου κλήμα. Χαίρε, καρπού ακηράτου κτήμα.
Χαίρε, γεωργόν γεωργούσα φιλάνθρωπον. Χαίρε φυτουργόν της ζωής ημών φύουσα.
Χαίρε, άρουρα βλαστάνουσα ευφορίαν οικτιρμών. Χαίρε, τράπεζα βαστάνουσα ευθηνίαν ιλασμών.
Χαίρε, ότι λειμώνα της τρυφής αναθάλλεις. Χαίρε, ότι λιμένα των ψυχών ετοιμάζεις.
Χαίρε, δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα. Χαίρε, παντός του κόσμου εξίλασμα.
Χαίρε, Θεού προς θνητούς ευδοκία. Χαίρε, θνητών προς Θεόν παρρησία.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ζάλην ένδοθεν έχων, λογισμών αμφιβόλων, ο σώφρων Ιωσήφ εταράχθη, προς την άγαμόν σε θεωρών, και κλεψίγαμον υπονοών άμεμπτε. Μαθών δε σου την σύλληψιν εκ Πνεύματος Αγίου έφη.

Αλληλούϊα

'Ηκουσαν οι ποιμένες των Αγγέλων υμνούντων, την ένσαρκον Χριστού παρουσίαν. Και δραμόντες ως προς ποιμένα, θεωρούσι τούτον ως αμνόν άμωμον, εν τη γαστρί Μαρίας βοσκηθέντα, ην υμνούντες είπον.
Χαίρε, Αμνού και Ποιμένος μήτηρ. Χαίρε, αυλή λογικών προβάτων.
Χαίρε, αοράτων εχθρών αμυντήριον. Χαίρε, παραδείσου θυρών ανοικτήριον.
Χαίρε, ότι τα ουράνια συναγάλλεται τη γή. Χαίρε, ότι τα επίγεια συγχορεύει ουρανοίς.
Χαίρε, των Αποστόλων το ασίγητον στόμα. Χαίρε, των Αθλοφόρων το ανίκητον θάρσος.
Χαίρε, στερρόν της πίστεως έρεισμα. Χαίρε, λαμπρόν της χάριτος γνώρισμα.
Χαίρε, δι' ής εγυμνώθη ο άδης. Χαίρε, δι' ής ενεδύθημεν δόξαν.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Θεοδρόμον αστέρα, θεωρήσαντες Μάγοι, τη τούτου ηκολούθησαν αίγλη. Και ως λύχνον κρατούντες αυτόν, δι' αυτού ηρεύνων κραταιόν άνακτα. Και φθάσαντες τον άφθαστον, εχάρησαν αυτώ βοώντες.

Αλληλούια.

'Ιδον παίδες Χαλδαίων, εν χερσί της Παρθένου, τον πλάσαντα χειρί τους ανθρώπους. Και δεσπότην νοούντες αυτόν, ει και δούλου έλαβε μορφήν, έσπευσαν τοις δώροις θεραπεύσαι, και βοήσαι τη ευλογημένη.
Χαίρε, αστέρος αδύτου μήτηρ. Χαίρε, αυγή μυστικής ημέρας.
Χαίρε, της απάτης την κάμινον σβέσασα. Χαίρε, της Τριάδος τους μύστας φωτίζουσα.
Χαίρε, τύραννον απάνθρωπον εκβάλουσα της αρχής. Χαίρε, Κύριον φιλάνθρωπον επιδείξασα Χριστόν.
Χαίρε, η της βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας. Χαίρε, η του βορβόρου ρυομένη των έργων.
Χαίρε, πυρός προσκύνησιν παύσασα. Χαίρε, φλογός παθών απαλλάττουσα.
Χαίρε, πιστών οδηγέ σωφροσύνης. Χαίρε, πασών γενεών ευφροσύνη.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Κήρυκες θεοφόροι, γεγονότες οι Μάγοι, υπέστρεψαν εις την Βαβυλώνα, εκτελέσαντές σου τον χρησμόν, και κηρύξαντές σε τον Χριστόν άπασιν, αφέντες τον Ηρώδην ως ληρώδη, μη ειδότα ψάλλειν.

Αλληλούια.

Λάμψας εν τη Αιγύπτω, φωτισμόν αληθείας, εδίωξας του ψεύδους το σκότος. Τα γαρ είδωλα ταύτης Σωτήρ, μη ενέγκαντά σου την ισχύν πέπτωκεν, οι τούτων δε ρυσθέντες, εβόων προς την Θεοτόκον.
Χαίρε, ανόρθωσις των ανθρώπων. Χαίρε, κατάπτωσις των δαιμόνων.
Χαίρε, της απάτης την πλάνην πατήσασα. Χαίρε, των ειδώλων τον δόλον ελέγξασα.
Χαίρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τον νοητόν. Χαίρε, πέτρα η ποτίσασα τους διψώντας την ζωήν.
Χαίρε, πύρινε στύλε οδηγών τους εν σκότει. Χαίρε, σκέπη του κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.
Χαίρε, τροφή του μάννα διάδοχε. Χαίρε, τρυφής αγίας διάκονε.
Χαίρε, η γη της επαγγελίας. Χαίρε, εξ ής ρέει μέλι και γάλα.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Μέλλοντος Συμεώνος, του παρόντος αιώνος, μεθίστασθαι του απατεώνος, επεδόθης ως βρέφος αυτω, αλλ' εγνώσθης τούτω και Θεός τέλειος. Διόπερ εξεπλάγη σου την άρρητον σοφίαν κράζων.


Αλληλούϊα.


Νέαν έδειξε κτίσιν, εμφανίσας ο Κτίστης, ημίν τοις υπ' αυτού γενομένοις. Εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός, και φυλάξας ταύτην ώσπερ ήν άφθορον, ίνα το θαύμα βλέπομεν, υμνήσωμεν αυτήν βοώντες.
Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας. Χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.
Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα. Χαίρε, των Αγγέλων τον βίον εμφαίνουσα.
Χαίρε, δένδρον αγλαόκαρπον, εξ ού τρέφονται πιστοί. Χαίρε, ξύλον ευσκιόφυλλον, υφ, ού σκέπτονται πολλοί.
Χαίρε, κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις. Χαίρε, απογεννώσα λυτρωτήν αιχμαλώτοις.
Χαίρε, Κριτού δικαίου δυσώπησις. Χαίρε, πολλών πταιόντων συγχώρησις.
Χαίρε, στολή των γυμνών παρρησίας. Χαίρε, στοργή πάντα πόθον νικούσα.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ξένον τόκον ιδόντες, ξενωθώμεν του κόσμου, τον νουν εις ουρανόν μεταθέντες. Δια τούτο γαρ ο υψηλός Θεός, επί γης εφάνη ταπεινός άνθρωπος, βουλόμενος ελκύσαι προς το ύψος, τους αυτώ βοώντας.


Αλληλούϊα


'Ολον ήν εν τοις κάτω, και των άνω ουδόλως, απήν ο απερίγραπτος Λόγος. Συγκατάβασις γαρ θεϊκή, ου μετάβασις δε τοπική γέγονε, και τόκος εκ Παρθένου θεολήπτου, ακουούσης ταύτα.
Χαίρε, Θεού αχωρήτου χώρα. Χαίρε, σεπτού μυστηρίου θύρα.
Χαίρε, των απίστων αμφίβολον άκουσμα. Χαίρε των πιστών αναμφίβολον καύχημα.
Χαίρε, όχημα πανάγιον του επί των Χερουβίμ. Χαίρε, οίκημα πανάριστον του επί των Σεραφίμ.
Χαίρε, η ταναντία εις ταυτό αγαγούσα. Χαίρε, δι' ης ηνοίχθη Παράδεισος.
Χαίρε, η κλείς της Χριστού βασιλείας. Χαίρε, ελπίς αγαθών αιωνίων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Πάσα φύσιν Αγγέλων, κατεπλάγη το μέγα, της σης ενανθρωπήσεως έργον. Τον απρόσιτον γαρ ως Θεόν, εθεώρει πάσι προσιτόν άνθρωπον, ημίν μεν συνδιάγοντα, ακούοντα δε παρά πάντων ούτως.


Αλληλούϊα.


Ρήτορας πολυφθόγγους, ως ιχθύας αφώνους, ορώμεν επί σοι Θεοτόκε. απορούσι γαρ λέγειν το πως, και παρθένος μένεις και τεκείν ίσχυσας. Ημείς δε το μυστήριον θαυμάζοντες, πιστώς βοώμεν.
Χαίρε, σοφίας Θεού δοχείον. χαίρε, προνοίας αυτού ταμείον.
Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα. χαίρε τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα.
Χαίρε, ότι εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί. χαίρε, ότι εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί.
Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα. χαίρε, των αλιέων τας σαγήνας πληρούσα.
Χαίρε, βυθού αγνοίας εξέλκουσα. χαίρε, πολλούς εν γνώσει φωτίζουσα.
Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι. χαίρε, λιμήν των του βίου πλωτήρων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Σώσαι θέλων τον κόσμον, ο των όλων κοσμήτωρ, προς τούτον αυτεπάγγελτος ήλθε. Και ποιμήν υπάρχων ως Θεός, δι' ημάς εφάνη καθ' ημάς άνθρωπος. Ομοίω γαρ το όμοιον καλέσας, ως Θεός ακούει.


Αλληλούϊα.


Τείχος ει των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, και πάντων των εις σε προστρεχόντων. Ο γαρ του ουρανού και της γης, κατεσκεύασέ σε ποιητής 'Αχραντε, οικήσας εν τη μήτρα σου, και πάντας σοι προσφωνείν διδάξας.
Χαίρε, η στήλη της παρθενίας. Χαίρε, η πύλη της σωτηρίας.
Χαίρε, αρχηγέ νοητής αναπλάσεως. Χαίρε, χορηγέ θεϊκής αγαθότητος.
Χαίρε, συ γαρ ανεγέννησας τους συλληφθέντας αισχρώς. Χαίρε, συ γαρ ενουθέτησας τους συληθέντας τον νουν.
Χαίρε, η τον φθορέα των φρενών καταργούσα. Χαίρε, η τον σπορέα της αγνοίας τεκούσα.
Χαίρε, παστάς ασπόρου νυμφεύσεως. Χαίρε, πιστούς Κυρίω αρμόζουσα.
Χαίρε, καλή κουροτρόφε παρθένων. Χαίρε ψυχών νυμφοστόλε αγίων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
'Υμνος άπας ηττάται, συνεκτείνεσθαι σπεύδων, τω πλήθει των πολλών οικτοιρμών σου, ισαρίθμους γαρ τη ψάμμω ωδάς, αν προσφέρωμέν σοι Βασιλεύ άγιε, ουδέν τελούμεν άξιον, ων δέδωκας ημίν, τοις σοι βοώσιν.


Αλληλούϊα.


Φωτοδόχον λαμπάδα, τοις εν σκότει φανείσαν, ορώμεν την αγίαν Παρθένον. Το γαρ άϋλον άπτουσα φώς, οδηγεί προς γνώσιν θεϊκήν άπαντας, αυγή τον νουν φωτίζουσα, κραυγή δε τιμωμένη ταύτα.
Χαίρε, ακτίς νοητού ηλίου. Χαίρε, βολίς του αδύτου φέγγους.
Χαίρε, αστραπή τας ψυχάς καταλάμπουσα. Χαίρε,, ως βροντή τους εχθρούς καταπλήττουσα.
Χαίρε, ότι τον πολύφωτον αναβλύζεις φωτισμόν. Χαίρε, ότι τον πολύρρυτον αναβλύζεις ποταμόν.
Χαίρε, της κολυμβήθρας ζωγραφούσα τον τύπον. Χαίρε, της αμαρτίας αναιρούσα τον ρύπον.
Χαίρε, λουτήρ εκπλύνων συνείδησιν. Χαίρε, κρατήρ κιρνών αγαλλίασιν.
Χαίρε, οσμή της Χριστού ευωδίας. Χαίρε, ζωή μυστικής ευωχίας.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χάριν δούναι θελήσας, οφλημάτων αρχαίων, ο πάντων, χρεωλύτης ανθρώπων, επεδήμησε δι' εαυτού, προς τους αποδήμους της αυτού χάριτος. Και σχίσας το χειρόγραφον, ακούει παρά πάντων ούτως.


Αλληλούϊα.


Ψάλλοντες σου τον τόκον, ανυμνούμεν σε πάντες, ως έμψυχον ναόν Θεοτόκε. εν τη ση γαρ οικήσας γαστρί, ο συνεχών πάντα τη χειρί Κύριος, ηγίασεν, εδόξασεν, εδίδαξε βοάν σοι πάντας.
Χαίρε, σκηνή του Θεού και Λόγου. Χαίρε, αγία αγίων μείζων.
Χαίρε, κιβωτέ χρυσωθείσα τω Πνεύματι. Χαίρε, θησαυρέ της ζωής αδαπάνητε.
Χαίρε, τίμιον διάδημα βασιλέων ευσεβών. Χαίρε, καύχημε σεβάσμιον ιερέων ευλαβών.
Χαίρε, της Εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος. Χαίρε, της βασιλείας το απόρθητον τείχος.
Χαίρε, δι' ής εγείρονται τρόπαια. Χαίρε, δι' ής εχθροί καταπίπτουσι.
Χαίρε, χρωτός του εμού θεραπεία. Χαίρε, ψυχής της εμής σωτηρία.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ω πανύμνητε Μήτερ, η τεκούσα των πάντων αγίων αγιώτατον Λόγον δεξαμένη την νυν προσφορών, από πάσης ρύσαι συμφοράς άπαντας. Και της μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως, τους συμβοώντας.


Αλληλούϊα

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ:

Χαίρε, πύρινε στύλε, οδηγών τους εν σκότει!

ΑΝΙΚΗΤΕΣ

Ακούσαμε τις κοπέλες των ΧΜΟ,
σήμερα, πριν από λίγο,
μέσα από ένα CD, να τραγουδούν
:

ΑΝΙΚΗΤΕΣ

Το μυαλό μου ανεμοδέρνει,
μες την άβυσσο με ρίχνει
καθώς κοιτώ τη σήψη γύρω μου να απλώνεται.

Μα σαν αετός, σύννεφο άσπρο,
θα ξεγλιστρήσω σε άλλο άστρο
με λύρα, πέννα και με σμίλη θε να νικήσω τη φθορά.

Χέρια ζητούν, ποθούν ειρήνη
η αγάπη ξανανθίζει,
γεννά ένα κόσμο από την αρχή,
χρυσά τα φωτοπέλαγα και συ...

...Στη σιωπή του ουρανού,
μέσα στη ζάλη του κενού
θες να ρουφήξεις μια σταγόνα αστραφτερού φωτός.

...Μπρος στη θέα του βουνού, στη σκιά του Θεού,
θες να ακουμπήσεις στη γαλήνη που σου δίνει μόνο Αυτός.

Μέσα στα κύματα η μορφή Σου,
υψώνεται σαν οπτασία
ονόματα αγίων σμιλεύονται,
γράφονται σε άφθαρτες στήλες.
Τώρα ΑΝΙΚΗΤΗ βαδίζω κοιτώ το απέραντο γαλάζιο,
γιατί το ξέρω πως κοντά Σου την νίκη πάντα θα τη ζω...

ΔΙΑΚΟΝΙΣΣΕΣ

Σε έναν κόσμο τόσο ξένο - πλανεμένο - σκοτεινό,
πόσοι άνθρωποι πονούνε και ζητούν τον λυτρωμό.
Περιμένουν ένα χέρι στη ζωή τους να απλωθεί
να τους δώσει της Αγάπης παρουσία ζωντανή.

Κάνε Θεέ μου, όλη η ζωή μου να μιλάει μόνο για Σε.
Δώσε μου τη χαρά να διακονήσω
«πρώτος» να γενώ στον ουρανό,
τη ζωή μου όλη να χαρίσω
μια θυσία στον αδελφό.

Με ειρήνη στην καρδιά μου,
μια ολόθερμη ευχή δώσε, Θεέ μου, τη ζωή μου
να μοιράζομαι στη γη.

Ταπεινή διακονία Σου προσφέρω σιωπηλά,
Εσένα μόνο αναγνωρίζω στην ανθρώπινη ματιά...

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2008

Blog «ΧΑΙΡΕΤΕ». (Αναρτήσεις θεμάτων)

Blog «ΧΑΙΡΕΤΕ»
http://xairete.blogspot.com/

Αναρτήσεις θεμάτων:

http://xairete.blogspot.com/2008/08/blog_18.html

η stavroula έγραψε


η stavroula έγραψε
Πέμπτη, 19 Ιουνίου 2008 7:14 πμ:


ΔΙΑΒΑΖΩ:
Σήμερα, ήταν χαρά Θεού.
Ένας όμορφος ουρανός, καταγάλανος, καθαρός. Μια και οι φωτιές ελέγχτηκαν προς τα νότια!

Έτσι, πήγαμε και την αράξαμε στην παραλία απολαμβάνοντας την θαλάσσια αύρα και αγναντεύοντας το απέραντο του Ατλαντικού!
«Μέγα το της θάλασσας κράτος»!
Στον ορίζοντα, η ματιά μας υπολόγιζε τα παράλια της Αφρικής και πιο, και λίγο, παραπάνω τα παράλια της Ευρώπης!
Ήταν μια τόσο όμορφη μέρα που θα θύμιζε κάποιο ακρογιάλι στη Μεσόγειο, αν τα ορμητικά κύματα του ωκεανού δεν μας έφερναν στην πραγματικότητα.

Έτσι αράξαμε, λοιπόν, ξαπλωμένοι σε "chais longe", και εγώ τέλειωσα ένα βιβλίο που μου έδωσε κάποιος γνωστός μου εδώ στην ομογένεια, το «Βέβηλα, Κίβδηλα, Σκύβαλα» που αναφέρεται στο διαβόητο βιβλίο Ιστορίας της έκτης δημοτικού...
Αυτά, μέχρι που ήρθε το ηλιοβασίλεμα ...
ΣΧΕΤΙΚΟ:
ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Ο ήλιος βασιλεύει,
ήλιος βασιλεύει,
ψυχή μου κάνε φτερά!
Με όπλο σου την αγάπη, 
μη φοβηθείς σκοτεινιά, ναι σκοτεινιά.

Δίωξε μακριά τον πόνο,

δίωξε μακριά τον πόνο,
προτίμησε τη χαρά...
που ο Χριστός μας χαρίζει
στα διαλεχτά του παιδιά, ναι τα παιδιά.

Ο ήλιος βασιλεύει,
ο ήλιος βασιλεύει,
και η ψυχή μου ζητά...
σαν το πούλι να πετάξει,Χριστέ σε Σένα κοντά, σε Σε κοντά!

Κοντά στον Λυτρωτή μας,
κοντά στον Λυτρωτή μας,
είναι όλα ευωδιαστά.
Σβήνουν κακίες και πάθη,ξεχνιούνται όλα μακριά, ναι μακριά...

ΠΑΣΑ ΠΝΟΗ...



25η ΜΑΡΤΙΟΥ 2008

25η ΜΑΡΤΙΟΥ 2008

Και επειδή... «όταν τα λόγια τελειώνουν, το τραγούδι αρχίζει...», παραμένουμε χριστιανοί, και τραγουδάμε..

Η θεία χάρη του Ιησού
θα πυρπολεί τις καρδιές μας

«Στου Παρνασσού μας την κορυφή
στήσαμε μια πολιτεία
κάτω απ’ τη σκέπη του Ιησού
όλοι εμείς αδελφοί.

Αδελφωμένοι και ενωμένοι
μαζί θα προχωρούμε.

Αδελφωμένοι και ενωμένοι
στο δρόμο του Θεού.

Η θεία χάρη του Ιησού
θα πυρπολεί τις καρδιές μας
και θα μας έχει παντοτινά
αδελφωμένους σφικτά.

Αδελφωμένοι και ενωμένοι...»


Χιλιάδες «παιδιά»,
εδώ και πενήντα τόσα χρόνια,
«τραγουδάμε ακόμα»!


Παραμένουμε χριστιανοί, και τραγουδάμε...

...Όχι φάλτσα, Ιερωνυμικά: «ο κόσμος προχωράει, δεν είμαστε ηθικοπλάστες, κλπ!»...

Όχι ειδωλολατρικά: Αφή της... «ιερής» φλόγας,

(ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ)!!!..

Από «ιέρειες» (της «πορνείας» και αυτές;), «προθιέρειες», με τις προσευχές τους στον... θεό Απόλλωνα!!!

Θα ήταν και ο δικός μας ο προθιερέας εκεί (στην αρχαία Ολυμπία), ο Τζέρυ μας, αν δεν έσπαζε χτες το πόδι του;

(Όπου γάμος και γιορτή...)

Αν ήταν ο Απ. Παύλος, θα τους έλεγε ότι:

«οι θεοί των Εθνών, είναι δαιμόνια»!..


Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

(παλαιός ΧΕΕΝίτης).

Σάββατο 9 Αυγούστου 2008

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
(Επιστολογράφος - Blogger)
Ξάνθου 66 -16777- Ελληνικό.
Τηλέφωνο: 698 2331071

1. ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΑΣΜΑΤΑ
http://ymnoiasmata.blogspot.com/
2. Καλόγερος Παΐσιος
http://kalogeropaisios.blogspot.com/
3. Λείψανα
http://leipsana.blogspot.com/
4. Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
http://p-michalopoulos.blogspot.com/
5. Άγιο Φως
http://agiofos.blogspot.com/
6. Αγιογραφίες
http://agiograffiti.blogspot.com/
7. ΧΑΙΡΕΤΕ
http://xairete.blogspot.com/
8. ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
http://islamikathemata.blogspot.com/
9. Στολές Δεσποτικές
http://stolesdespotikes.blogspot.com/
10. Αγία Γραφή
http://agiografika.blogspot.com/
11. Χιουμοριστικά
http://humoristica.blogspot.com/
12. ΘΕΜΑΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
http://ecclesiasthemata.blogspot.com/
13. IERONYMOS-B
http://ieronymosb.blogspot.com/
14. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
http://bartholomaios.blogspot.com/
15. Ρασοφόροι
http://rasoforoi.blogspot.com/
16. Παπική Εκκλησία
http://papismos.blogspot.com/
17. Άγιος Κορυδαλλού
http://agios-korydallou.blogspot.com/
18. Δεισιδαιμονίες
http://deisidaimonies.blogspot.com/
19. Δαρβινισμός
http://darwinismos.blogspot.com/
20. Νεο-Ειδωλολάτρες
http://idololatres.blogspot.com/

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008

Μέσ’ ’τη νυχτιά, ποθεί η ψυχή μας...


Μέσ' 'τη νυχτιά, ποθεί η ψυχή μας,
τον ύμνο της να τραγουδήσει..
και ταπεινά να Σ' ανυμνήσει
τρισδοξασμένε Λυτρωτή μας!

Όλη τη μέρα τ' αγαθά σου,
μ' απλοχεριά μας τα σκορπούσες
και στοργικά αφορμή ζητούσες
να ευεργετήσεις τα παιδιά Σου.

Και τώρα έλα στις καρδιές μας,
αγγελική φρουρά να στήσεις,
και με την άγια Σου τη Χάρη,
Πατέρα να μας ευλογήσεις!



«Ειρήνην την εμήν δίδω εις εσάς». (ο Κύριος)

«Ειρήνην την εμήν δίδω εις εσάς». (ο Κύριος)

Να υψώνονται κύματα, να φυσάν οι βοριάδες,
κάθε στήριγμα ανθρώπινο να λυγά, να σ' αφήνει
και συ να 'χεις ειρήνη.

Να χτυπιέται η βάρκα σου σε υφάλους, σε ξέρες,
να 'σαι φύλλο ανήμπορο στων ανέμων τη δίνη
και συ να 'χεις ειρήνη.

Να χλομιάζουν τα λούλουδα στου σπιτιού σου τον κήπο,
το μπουμπούκι να χάνεται πριν τριαντάφυλλο γίνει
και συ να 'χεις ειρήνη.

Στης ζωής τους λαβύρινθους να 'χεις πάντα πυξίδα
την Αγάπη που σ' έσωσε και ποτέ δεν σ' αφήνει.
Είν' η μόνη Ειρήνη ...

(Ρέα Συλβία)


H αγάπη ξανανθίζει, γεννά ένα κόσμο από την αρχή.

Ακούσαμε τις κοπέλες των ΧΜΟ,
σήμερα, πριν από λίγο,
μέσα από ένα CD, να τραγουδούν:

ΑΝΙΚΗΤΕΣ

Το μυαλό μου ανεμοδέρνει,
μες την άβυσσο με ρίχνει
καθώς κοιτώ τη σήψη γύρω μου να απλώνεται.

Μα σαν αετός, σύννεφο άσπρο,
θα ξεγλιστρήσω σε άλλο άστρο
με λύρα, πέννα και με σμίλη θε να νικήσω τη φθορά.

Χέρια ζητούν, ποθούν ειρήνη
η αγάπη ξανανθίζει,
γεννά ένα κόσμο από την αρχή,
χρυσά τα φωτοπέλαγα και συ&

...Στη σιωπή του ουρανού,
μέσα στη ζάλη του κενού
θες να ρουφήξεις μια σταγόνα αστραφτερού φωτός.

...Μπρος στη θέα του βουνού, στη σκιά του Θεού,
θες να ακουμπήσεις στη γαλήνη που σου δίνει μόνο Αυτός.

Μέσα στα κύματα η μορφή Σου,
υψώνεται σαν οπτασία
ονόματα αγίων σμιλεύονται,
γράφονται σε άφθαρτες στήλες.

Τώρα ΑΝΙΚΗΤΗ βαδίζω κοιτώ το απέραντο γαλάζιο,
γιατί το ξέρω πως κοντά Σου την νίκη πάντα θα τη ζω...

«Χριστός! Τι όνομα γλυκύ.»

Όπου είναι ο Χριστός, εκεί είναι ο παράδεισος, όπου λείπει ο Χριστός, εκεί είναι η κόλαση...


...Και κόλαση έγινε ο κόσμος.
Γιατί όλοι κατά το μάλλον ή ήττον διώξαμε το Χριστό μέσα από τις καρδιές μας.
Δεν υπάρχει άλλο όνομα σαν το όνομα του Χριστού.
Νάνοι πραγματικά, είναι όλοι εκείνοι που παρουσιάζονται δια μέσου των αιώνων ως μεγάλοι άνδρες και τους οποίους ως είδωλα λατρεύει ο κόσμος. Νάνοι, μικρά αναστήματα, μπροστά στο ανάστημα, το ουρανόμηκες ανάστημα της φυσιογνωμίας του Ιησού Χριστού.


"Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν".
Και "Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών".


Χριστός!
Τι όνομα γλυκύ, ...φωτιά ανάβει σε κάθε καρδιά που έχει ευαισθησία και δεν έχει υλοποιηθεί στον κόσμο αυτόν.
Λένε οι αστρονόμοι, ότι μέσα εις το υλικό σύμπαν, που σχηματίζεται από εκατομμύρια γαλαξίας και δισεκατομμύρια άστρα του ουρανού, μέσ' στο υλικό σύμπαν υπάρχει ένας νοητός άξων, πελώριος, τεραστίου μήκους άξων, πέριξ του οποίου στρέφονται όλα τα αστρικά συστήματα.

Τι μεγαλειώδης ή φαντασία αυτή! Φανταστείτε ένα πελώριο άξονα, πέριξ του οποίου να στρέφεται ολόκληρο το αστρικό σύμπαν. Δεν γνωρίζω εάν η γνώμη αυτή είναι αληθινή. Ένα γνωρίζω καλώς: ότι υπάρχει ένας άλλος άξων, πνευματικός άξων, ουράνιος άξων και ο ουράνιος αυτός άξων, είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, πέριξ του οποίου στρέφονται όλες οι ευγενείς υπάρξεις και ιδέες, όλα τα υψηλά και τα μεγάλα και τα άγια πρόσωπα και πράγματα. Αυτός είναι το άλφα και το ωμέγα, αυτός είναι η αρχή και το τέλος, αυτός είναι το πάν.


Ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός, ο Σωτήρας της ανθρωπότητας. Αυτό το φωνάζουν όχι μόνο τα άστρα του ουρανού, αλλά και κάτι άλλα άστρα. Και τα άστρα αυτά τα άλλα, που φωνάζουν ότι ο Χριστός είναι Θεός, είναι τα θαύματα. Αν μπορεί να μέτρηση κανείς τα άστρα του ουρανού, άλλο τόσο μπορεί κανείς να μέτρηση τα θαύματα που έκανε, κάνει και θα κάνει μέχρι συντέλειας των αιώνων, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, εις πείσμα όλων των δαιμόνων. Ένας ποιητής ξένος λέγει ότι, εάν κάνουμε τον ουρανό χαρτί και τη θάλασσα μελάνι, πάλι δε' φτάνουν να περιγράψουμε τα θαύματα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

π. Αυγουστίνος Καντιώτης

(Από το περιοδικό «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», αριθμός φύλ. 602)

Τρίτη 5 Αυγούστου 2008

Νέο blog: Παπική εκκλησία

Νέο blog: Παπική εκκλησία

PAPIKH-EKKLHSIA

Δυστυχώς, από τη στιγμή που, με τη συνθήκη της Λωζάννης και την ανταλλαγή των πληθυσμών, μοιραία ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης κατάντησε νησίδα διαρκώς συρρικνούμενη, η μετατροπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε ένα ιδιότυπο κογκλάβιο αρχιερέων, οι περισσότεροι από τους οποίους χωρίς ποίμνιο, ήταν αναπόφευκτη. Και αναπόφευκτη ήταν πλέον η αναζήτηση στηριγμάτων σε δημόσιες σχέσεις, με το οποιοδήποτε τίμημα. Και επειδή αυτά συμβαίνουν εδώ και μισό αιώνα στο Φανάρι, έχουν γίνει πλέον καθεστώς.

http://papismos.blogspot.com/

Κυριακή 3 Αυγούστου 2008

2 ΝΕΑ Blogs+Spots

14. Bartholomaios

http://bartholomaios.blogspot.com/2008/08/blog-post_6544.html
Οι προδότες της πίστης μας, οι μασκαρεμένοι σε ορθόδοξους ηγέτες της Εκκλησίας, δεν λένε την αλήθεια στους αιρετικούς (ώστε τους φέρουν στην Ορθοδοξία) αλλά τους κολακεύουν για να έχουν την κοσμική εύνοια και την υποστήριξη τους. Τους αιρετικούς τους αγαπάμε και προσευχόμαστε γι αυτούς. Την πλάνη τους δεν την αποδεχόμαστε, και όποιοι ενώνονται με αυτούς, έτσι όπως παραμένουν πλανεμένοι, δεν έχουν αγάπη Θεού αλλά διαβολική υστεροβουλία!

http://bartholomaios.blogspot.com


15. RasoForoi

http://rasoforoi.blogspot.com/2008/08/blog-post_9913.html
Ούτε καν τον χαρακτηρισμό του «Καραγκιόζη» δεν αξίζουν! Όταν μάλιστα πέρα από τα ηθικά και οικονομικά σκάνδαλα (πορνεία, σοδομισμός, κλεψιά κ.λπ), έχουμε και το μέγιστο σκάνδαλο της προδοσίας της Ορθόδοξης πίστης μας... ε, τότε οι «φιγούρες» αυτές, αν και αυτοαποκαλούνται «Εκκλησία», μοιάζουν πιο πολύ στον... Χατζιαβάτη και στον Βελιγκέκα. Μοιάζουν με προβατόσχημους λύκους, ή με γερμανοτσολιάδες της πίστης, μεταμφιεσμένους σε... Ποιμένουσα και Διοικούσα, λέει, Εκκλησία!..

http://rasoforoi.blogspot.com/


Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
(Επιστολογράφος - Blogger)
Ξάνθου 66 -16777- Ελληνικό.

Τηλέφωνο: 698 2331071

1. XAIRETE
http://xairete.blogspot.com/

2. KalogeroPaisios
http://kalogeropaisios.blogspot.com/

3. YMNOI-ASMATA
http://ymnoiasmata.blogspot.com/

4. LEIPSANA
http://leipsana.blogspot.com/

5. MICHALOPOULOS
http://p-michalopoulos.blogspot.com/

6. AGIO-FOS
http://agiofos.blogspot.com/

7. Agio-Graffiti
http://agiograffiti.blogspot.com/

8. ISLAMIKA-THEMATA
http://islamikathemata.blogspot.com/

9. Stoles-Despotikes
http://stolesdespotikes.blogspot.com/

10. Agio-Grafika
http://agiografika.blogspot.com/

11. Humoristica
http://humoristica.blogspot.com/

12 ECCLESIAS-THEMATA
http://ecclesiasthemata.blogspot.com/

13 IERONYMOS-B
http://ieronymosb.blogspot.com/

14. Bartholomaios
http://bartholomaios.blogspot.com/

15. RasoForoi
http://rasoforoi.blogspot.com/